Η εκπαιδευτική πολιτική αποτελεί θεμέλιο λίθο για τη διαμόρφωση του μέλλοντος μιας κοινωνίας, καθώς καθορίζει τις βάσεις πάνω στις οποίες θα οικοδομηθεί η εκπαίδευση των νέων γενεών. Στην Ελλάδα, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει το εκπαιδευτικό σύστημα είναι πολλαπλές και σύνθετες, περιλαμβάνοντας ζητήματα όπως η υλικοτεχνική υποδομή, η ποιότητα της διδακτικής εμπειρίας και η ισότητα των ευκαιριών. Ωστόσο, η εκπαιδευτική πολιτική συχνά βρίσκεται αντιμέτωπη με εμπόδια, είτε λόγω ανεπαρκούς πολιτικής βούλησης είτε λόγω περιορισμένων πόρων. Το παρόν άρθρο αναλύει τη σημασία της εκπαιδευτικής πολιτικής για την ελληνική εκπαίδευση, προτείνοντας κατευθύνσεις που θα μπορούσαν να επιφέρουν ουσιαστική βελτίωση.

Η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας και η διείσδυσή της σε κάθε έκφανση της κοινωνικής και επαγγελματικής ζωής καθιστούν τον ψηφιακό εγγραμματισμό έναν από τους σημαντικότερους στόχους της σύγχρονης εκπαίδευσης. Ο ψηφιακός εγγραμματισμός, πέρα από την ικανότητα χρήσης τεχνολογικών μέσων, ορίζεται ως η ανάπτυξη κριτικής σκέψης, η δυνατότητα πρόσβασης, αξιολόγησης και δημιουργικής αξιοποίησης ψηφιακών πληροφοριών, καθώς και η διαχείριση της ψηφιακής ταυτότητας. Οι σύγχρονες εξελίξεις και οι διαρκώς μεταβαλλόμενες ανάγκες απαιτούν από τα εκπαιδευτικά συστήματα, τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως, να προσαρμοστούν, ενσωματώνοντας και καλλιεργώντας τις δεξιότητες αυτές από τις πρώτες εκπαιδευτικές βαθμίδες.